توسعه ی اقتصادی و آلودگی محیط زیست در کشورهای عضو پیمان کیوتو و کشورهای آسیای جنوب غربی (با تأکید بر منحنی زیست‌محیطی کوزنتس)

طبق فرضیه ی زیست‌محیطی کوزنتس یک رابطه‌ ی U برعکس میان سطح توسعه‌یافتگی جوامع و میزان آلودگی‌های زیست‌محیطی وجود دارد. آلودگی هوا یکی از مشکلات زیست‌محیطی است که در سال‌های اخیر و همگام با توسعه ی جوامع، صنعتی‌شدن و رشد تکنولوژی، به خطری جدی برای بشر تبدیل شده است. مطالعات انجام‌شده در مورد گازهای آلاینده منطقه‌ای و محلی یک رابطه ی U برعکس بین آلودگی سرانه و GDP سرانه یا شاخص توسعه ی انسانی (HDI) را اثبات می‌کند؛ اما در مورد گازهای آلاینده جهانی مانند CO2 نتایج بررسی‌ها متفاوت است. در این مطالعه رابطه‌ی انتشار سرانه‌ی دی اکسید کربن و شاخص توسعه‌ی انسانی به کمک داده‌های تلفیقی (پنلی) در قالب فرضیه‌ی کوزنتس، برای کشورهای آسیای جنوب غربی و کشورهای عضو پیمان کیوتو در دوره‌ی 1990-2004 مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج بررسی برای کشورهای آسیای جنوب غربی یک رابطه‌ی افزایشی خطی بین انتشار CO2 و HDI را نشان می‌دهد و این رابطه‌ برای کشورهای پیمان کیوتو به صورت یک رابطه ی N شکل به دست آمد